De vakantiefiets
Er zijn bijna net zoveel verschillende typen vakantieFIETSEN als dat er vakantieFIETSERS zijn. Oké, het is enigszins overdreven gesteld, maar het geeft wel aan hoe groot de keuze is.
De één fietst met een minimum aan bagage zo snel mogelijk naar zijn einddoel, de ander wil zo comfortabel mogelijk genieten en alles onderweg rustig bekijken, en de derde fietst met 35 kg bagage over de slechtste wegen en paden door de "woestenij".
Daarom hebben wij onze fietsen onderverdeeld in "Trekking Light", "Trekking Comfort", "Trekking Heavy" en "Ligfietsen".
De "Trekking Lights", bieden een behoorlijk aerodynamische zithouding en lijken dus het meest op een racefiets. Uitgerust met een hangstuur (racestuur) hebben we het dan over een randonneur. Maar in vergelijking met een racefiets zijn ze minder compact gebouwd zijn (zodat je er bagagedragers met lichte bagage op kwijt kunt), steviger (hebben dus een grotere veiligheidsmarge) en hebben een versnelling met een groter bereik (waardoor je ook met bagage de bergen overkomt). Omdat gewicht en snelheid bij deze fietsen heel belangrijk zijn komen we uit bij aluminium als frame-materiaal. Echter: een licht afgebouwde chroom-molybdeen stalen Surly Long Haul Trucker of een Cross-Check (ook van Surly) zal tussen de Trekking Lights geen slecht figuur slaan.
Op de "Trekking Comforts" zit je rechterop, het zadel is breder en het stuur gebogen. Brede(re) banden en vering (voorvork en/of zadelpen) zorgen ervoor dat bobbels en kuilen in de weg zo comfortabel mogelijk worden gladgestreken. Omdat comfort bij deze fietsen essentieel is komen we uit bij aluminium (maar dan met verende onderdelen) of "chromostaal".
De fietsen uit de "Trekking heavy" categorie moeten "alles" aan kunnen: veel bagage, slechte wegen, stof, modder, hitte, en kou. Alles op en aan de fiets moet zo "basic" mogelijk zijn; "high-tec, at the cutting edge" materialen en onderdelen die slechts "onder de microscoop of aan de computer" gerepareerd of bijgesteld kunnen worden zijn volledig uit den boze. Ben je op wereldreis, dan moet je het onderhoud gemakkelijk zelf kunnen doen en mocht er echt iets kapot gaan waar je zelf geen raad mee weet, dan moet de lokale fietsenmaker het op kunnen lossen.
Daarom komen we bij deze fietsen uit bij chroom-molybdeen staal.
Een ligfiets koppelt aerodynamica aan comfort en vervoerscapaciteit. Uitgerust met bananentassen en toptas kun je ontzettend veel bagage meenemen, zonder dat dit de stroomlijn en de rij-eigenschappen verstoort. Te lage ligfietsen (de zgn racers) achten wij ongeschikt voor fietsvakanties, omdat ze te gemakkelijk over het hoofd gezien worden. Voor de rest kunnen de hogere ligfietsen "alles" aan en juist vanwege de hoge vervoerscapaciteit komen we uit bij chroom-molybdeen staal.
Maar voor alle vakantiefietsen geldt dat de totale kwaliteit goed moet zijn; een stabiel en sterk frame, stevige wielen en goede banden, betrouwbare remmen, een stevig (comfortabel) zadel, stevige bagagedrager(s), een aandrijftrein zonder enige speling en feilloos werkend, degelijke bekabeling en alle onderdelen "rotsvast" bevestigd. Zwakke punten van de fiets komen op lange zware tochten feilloos aan het licht.
Tot slot; carbon als framemateriaal voor de vakantiefiets zien wij nog niet zitten. Ondanks alle voorzorgen, een dubbele standaard, stevige bomen en hekjes, sterke armen en stuurmanskunst, klettert onze fiets toch af en toe wel eens tegen de grond, een paaltje of een grote steen. Zowel torsiekrachten als "fysiek kontakt" kunnen dan het carbon zodanig beschadigen dat verder rijden direct onmogelijk is, of, nog gevaarlijker, dat de schade onzichtbaar is, maar bij de volgende bocht in de afdaling ineens tot een fatale framebreuk leidt, wat zeer nare gevolgen kan hebben.