Gewicht, stijfheid en sterkte
Al sinds de "uitvinding" van de fiets wordt er druk gediscussieerd over het materiaal, het gewicht, de sterkte en de stijfheid van de fiets.
Wat betreft het materiaal is het plaatje ondertussen wel duidelijk: staal, aluminium, carbon (of carbon reïnforced plastics) en titanium.
Staal voor de mensen die van een sterk 'no nonsens' materiaal houden,
Aluminium voor de mensen die denken dat een aluminium fiets lichter is dan een stalen,
Carbon voor de mensen die graag de Tour de France zouden willen winnen. en
Titanium voor hen die denken dat Titanium hét materiaal voor de toekomst is,
Voor de staal-adapten geldt dat er prachtige legeringen bestaan, die de grens van "no nonsens" al lang overschreden hebben,
Voor de aluminium-fans geldt dat er naast hele lichte ook hele zware alumium fietsen bestaan (de gemiddelde alu Gazelle/Batavus/Giant trekkingfiets weegt al snel 19 kilo)
Voor de carbonisten is er de bevestiging dat de winnaar van de Tour inderdaad waarschijnlijk op carbon zal rijden (de verliezers overigens óók)
en Titanium is inderdaad een prachtig materiaal dat voorlopig nog wel behoorlijk prijzig zal blijven.
Toch zijn wij van Bike on Tour erg gecharmeerd van staal, en wel om de volgende redenen; staal is sterk, taai, in ruime mate voorhanden, weinig milieubelastend en gemakkelijk in allerlei vormen en constructies te gebruiken. Daardoor kunnen er prima fietsen van gebouwd worden; sterk, licht en stijf (jawel!) en bovenal betrouwbaar onder uiteenlopende omstandigheden en belasting.
En dat zijn nu juist de eisen die wij stellen aan een vakantiefiets!
Vaak wordt in de verwoede discussies tussen de verschillende materialen-aanhangers vergeten dat de STIJFHEID van een frame NIET HETZELFDE is als de STERKTE; van de meeste vaste stoffen valt een hele stijve constructie te maken (zelfs van suiker!), die niet persé ook heel sterk is - en zeker niet als we onder sterk ook "onkwetsbaar" verstaan.
Van carbon valt een heel stijf fietsframe te maken, maar één onzachte aanraking met de hoek van een muurtje kan het einde betekenen van datzelfde prachtige carbonframe. Stijf? Ja! .... Sterk? Nee!
Van Aluminium valt oa door het gebruik van oversized buizen en allerlei vormen een heel stijf fietsframe te maken, maar één (staande) poot van de achtervork naar buiten buigen om een carbon aandrijfriem dóór te laten, kun je vergeten: de poot komt nooit meer in de goede stand terug. Stijf? Ja! .... Sterk? Nee
Van Titanium valt een heel stijf fietsframe te maken dat ook nog eens heel sterk is. maar het is dan wel enkele malen duurder dan een even stijf en sterk stalen frame.
Wordt vervolgd!