Een verdoofd of tintelend gevoel in de handen of de vingers kan het gevolg zijn van een onjuiste (zit)houding, maar ook door "verkeerde" onderdelen op je fiets.

Zo is daar het rechte, vlakke mountainbike of ATB- stuur met "dunne" handvatten, dat je eigenlijk maar op één manier vast kunt houden: duim onder en vingers van bovenaf gekromd rond het handvat. Prima voor maximale controle over je fiets als je een bergpad afraast, maar behoorlijk belastend voor de spieren en zenuwen in de pols en de hand. Bovendien zit er vaak een onnatuurlijke knik in de pols; stoer, maar ook weer niet erg lichaamsvriendelijk. Bar-ends op het rechte stuurtje geven een paar extra "greep-posities" en zorgen voor de broodnodige afwisseling. Dikkere, ergonomische handvatten en het dragen van goede fietshandschoentjes kunnen het probleem verder helpen voorkomen.

Een zgn "vlinderstuur" - al dan niet meervoudig verstelbaar - is bij veel vakantiefietsers favoriet, vanwege het feit dat je hem (haar?) op verschillende manieren vast kunt pakken (ook hoog en laag) en zodoende rug, nek, armen, pols en handen méér of minder kunt ontlasten (of belasten).  

Nog een oplossing is het "racestuur", met daarop de bijbehorende remmen en goed, dik stuurlint. Zo'n stuur kun je op minstens vier manieren vasthouden; bovenop, bovenop de remmen, vóór in de bocht en onder op het vlakke stuk. Maar betekent een racestuur geen zware belasting voor je rug en voor je nek? Niet als je het hoog genoeg zet, met de bovenkant hoger dan je zadel en je remmen ongeveer op zadelhoogte.

Zo zit je als je je stuur bovenop vasthoudt behoorlijk rechtop, maar kun je ook kiezen voor meer stroomlijn bij tegenwind of als je de trein, bus of vliegtuig dreigt te gaan missen.